Zaczarowany świat

Zło maszeruje szerokim traktem i wabi swym pozornym blaskiem. Dobro przemyka niepostrzeżenie krętymi ścieżkami przez  nikogo nie zauważone. Niekiedy zgubi pantofelek zbiegając ze schodów, a niekiedy zagubi serce w kawałku lodu.

Kto dzierży magiczny klucz, który otwiera podwoje zaczarowanej krainy? Dzieci!

Jak rozpocząć niezwykłą wędrówkę? Podążając za słonecznym promieniem odbitym  w baśniach!

I tak oto, 11 lutego używając magicznych rekwizytów, w ramach zajęć Dyskusyjnego Klubu Książki wraz z najmłodszymi  z Przedszkola Samorządowego nr 14 z Krakowa wyruszyliśmy w fascynującą podróż przez bajkowy świat. Na leśnej polanie napotkaliśmy Jasia i Małgosię, w Krainie Lodu Kaja i Gerdę, a za srebrzystym strumykiem usłyszeliśmy przekomarzanie siedmiu krasnoludków i dąsy Smerfa Marudy.  Ujrzeliśmy „brzydkie kaczątko”, które nagle w oczach ludzi zobaczyło swoje piękno i zmieniło się w śnieżnobiałego łabędzia. Poruszyła nas opowieść o biednej dziewczynce z zapałkami, która rozgrzała nasze serca, a złota rybka spełniła  najskrytsze marzenia.

Przedszkolaki bez najmniejszego trudu zidentyfikowały postacie i wątki pochodzące z baśniowego świata, a potem wspólnie wysłuchaliśmy opowieści o Pani Zimie.

Dawno temu w wiejskiej chacie mieszkała wdowa z córkami, własną – Elzą – leniwą i rozpieszczoną oraz przybraną -  Hildą  - dobrą i pracowitą. Pewnego dnia ta pierwsza złośliwie wrzuciła do studni motek przędzy  swej siostry. Ta, bojąc się gniewu macochy weszła do studni, chcąc go odzyskać. Gdy tylko znalazła się na dole, jej oczom ukazały się tajemnicze drzwi, które zaprowadziły ją do przepięknego kolorowego świata. Hilda wędrując przez zielone zagajniki dotarła do przytulnego domu, który należał do uroczej starszej pani, a ta przyjęła ją na służbę. Jednym z jej obowiązków było codzienne trzepanie poduszek z pierza. Jak się okazało staruszką okazała się Pani Zima.  Gdy  dziewczyna trzepała jej poduszki, to pierze spadało dookoła na świat, pokrywając go śnieżnobiałym puchem. Po roku pracy Hilda jako zapłatę za swą rzetelną pracę otrzymała deszcz złotych dukatów. Wróciła do domu, a wtedy macocha z zazdrości wysłała na służbę i swoją drugą córkę Elzę. Ta jednak okazała się leniwa, a więc jako nagrodę została polana czarną smołą. Wtedy zrozumiała swoje niegodne postępowanie wobec swojej siostry , przeprosiła ją. Hilda jej wybaczyła i odtąd żyły już zgodnie.

Każde spotkanie z baśniami ma dla dzieci ogromne znaczenie. Rozwija ich wyobraźnię, uczy je tego, że nasze decyzje niosą konsekwencje, z którymi się potem musimy zmierzyć. Ostrzega, że nie wolno budować swojego szczęścia na łzach innych ponieważ prędzej czy później sami tych łez doświadczymy. Bo dobro i życzliwość jest nagradzane, a zło i podłość ukarane. Świat bajek pokazuje rzeczywistość  w kategoriach czarno-białych, dzięki czemu dzieci bez obaw mogą się poruszać w nim, wiedząc co jest jasną, a co ciemną jego stroną.

Tak więc okazało się, że poszukując prawdziwej księżniczki, którą tak dotkliwie uwierało ziarnko grochu, można odnaleźć drogowskazy do…własnego szczęścia. Uczciwe i szlachetne postępowanie, dobre serce i miłość oraz odwaga potrafią „zaczarować” naszą rzeczywistość, otworzyć serca  innych,  napełnić pięknymi słonecznym promieniem życie nasze i innych.