Aktualności
Essmanowski – appendix
Powracamy do tematu naszego miechowianina – Stefana Essmanowskiego. Napisaliśmy niedawno, iż ten tłumacz i poeta urodził się 8 sierpnia 1898 roku w Miechowie, nie wspomnieliśmy jednak o jego rodzicach. Byli nimi państwo Józef Essmanowski (nauczyciel gimnazjalny) oraz Leokadia z Kamińskich. Edukacja pana Stefana przebiegała według następującego wzorca: w latach 1909-1914 uczęszczał do III Gimnazjum im. Jana Sobieskiego w Krakowie, potem było gimnazjum wadowickie, zaś w 1917 roku otrzymanie świadectwa dojrzałości i rozpoczęcie studiów polonistycznych na słynnym Uniwersytecie Jagiellońskim. Dwa lata później zadebiutował jako poeta wierszem „Bon-ton” ogłoszonym w „Zdroju” (numer czwarty). Utwór został podpisany pseudonimem Stefan Tadeusz Jazgot).
Powyższe informacje podajemy nie bez kozery. Liczymy na to, iż komuś z Państwa przypomni się osoba taty Józefa Essmanowskiego – nauczyciela gimnazjalnego – lub mamy Leokadii z Kamińskich. Istnieje takie powiedzenie: koniec języka za przewodnika. Być może wytrenowany poprzez wieki ludzki aspekt komunikacyjny przyniesie sukces w postaci odkrycia nie tylko fotografii Józefa Essmanowskiego, lecz również innych faktów z jego miechowskiego życia. Na to gorąco liczymy!
Tymczasem poniżej prezentujemy Czytelnikom i Czytelniczkom balladę Essmanowskiego z tomiku „Dziewosłąb” wydanego w 1923 roku. Przypomnijmy, iż twórca napisał pracę doktorską pt. „O sielankopisarzach polskich”, zatem doskonale znał reguły rządzące gatunkami nacechowanymi tematyką ludową. Miłej lektury!
Na imię miał Stefan, a urodził się w Miechowie…
Gdy się miało szczęście, które się nie trafia:
czyjeś ciało i ziemię całą,
a zostanie tylko fotografia,
to — to jest bardzo mało…
Utwór pt. „Fotografia” pióra Marii Pawlikowskiej-JasnorzewskiejPostać Stefana Essmanowskiego – poety, publicysty, krytyka, tłumacza i nauczyciela – wychynęła ku nam z mroków nieświadomości 10 lutego 2022 roku. Wtedy to do naszej Biblioteki dotarła wiadomość z Działu Edukacji Muzeum Treblinka. Krótki email zawierał zapytanie, a zarazem prośbę o udostępnienie fotografii literata urodzonego na ziemi miechowskiej 8 sierpnia 1898 roku. Choć Essmanowskiego śmiało zaliczać możemy do tytanów intelektu, to ten romanista oraz wykładowca Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej najbardziej znany jest ze swoich przekładów. Polecamy zajrzeć do dzieł Roberta Gravesa pt. „Ja, Klaudiusz” oraz „Klaudiusz i Messalina” (obydwie pozycje znajdują się w naszym księgozbiorze) i docenić kunszt translatorski pana Stefana (warto nadmienić, że tłumaczył również takich mocarzy literatury, jak Wiktor Hugo czy Charles Dickens).
Los nie zgotował Essmanowskiemu szczęśliwego zakończenia. W kwietniu 1941 został aresztowany przez gestapo i uwięziony na Pawiaku. Stamtąd 2 marca 1942 roku wywieziono go wraz z innymi więźniami z Warszawy i rozstrzelano tego samego dnia około godz. 19 w Treblince (na terenie zw. Miejscem Straceń). Symboliczny grób Polaka znajduje się w Palmirach pod Warszawą. To właśnie w mieście stołecznym tłumacz Gravesa osiadł na stałe w 1930, tam też został wykładowcą PIST na wydziale sztuki reżyserskiej. Prowadził także wykłady z teorii dramatu. Równocześnie zajmował się krytyką literacką i teatralną. Rozwijał zainteresowania literaturą hiszpańską, włoską i zajmował się przekładami. Współpracował z „Wiadomościami Literackimi” (1929-1936), „Światem Kobiecym” (1931-1932), „Rocznikiem Literackim” (1932-1935), „Pionem” (1933-1935), „Tygodnikiem Ilustrowanym” (1934-1939), „Gazetą Polską” (1935-1936). Należał do Polskiego PEN Clubu. W 1938 został redaktorem działu oświatowego i kulturalnego w „Roczniku PAT” (Polskiej Agencji Telegraficznej). Podczas okupacji uczył na tajnych kompletach. Należał do konspiracyjnej organizacji wojskowej znanej jako KOP (Komenda Obrońców Polski).
Warto pamiętać o naszym rodaku, a jednocześnie krajanie, który pierwszy oddech w życiu zaczerpnął w Miechowie. A wracając do kwestii fotografii – nie udało nam się jej znaleźć w żadnym z opracowań znajdujących się w miechowskiej PiMBP. Rozpuszczamy zatem wici dalej w świat – może ktoś z Państwa słyszał o rodzinie Essmanowskich i jest w stanie znaleźć zdjęcie pana Stefana? Pojawi się ono na wystawie pn. „Więźniowie Pawiaka. Straceni w Treblince”. Postarajmy się wspólnie o to, by nasz wybitny rodak nie został stracony ponownie – w pamięci przyszłych pokoleń.
Złapaliśmy w sieć… laptopy
Większość Polaków od dawien dawna marzy o trafieniu szóstki w totka. Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna im. Marii Fihel w Miechowie może pochwalić się taką samą liczbą „trafionych”… komputerów! Jak do tego doszło? Śpieszymy z wyjaśnieniem. W okresie od 16.04.2020 roku do 1.10.2021 miechowska PiMBP brała udział w projekcie pod nazwą „Sieć na kulturę w podregionie krakowskim”, współfinansowanym ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa. Właśnie dzięki takim inicjatywom, skierowanym do gminnych samorządowych instytucji kultury, ich pracowników oraz dzieci i młodzieży, podnosi się kompetencje czytelników oraz bibliotekarzy, jak również dba o odpowiednie zaplecze technologiczne bibliotek.
Projekt przebiegał według dwóch etapów: w pierwszym – teoretycznym – pracownik PiMBP w Miechowie (Przemysław Krupa) przeszedł 3-dniowe warsztaty obejmujące swą tematyką: dziennikarstwo online, projektowanie graficzne z wykorzystaniem aplikacji cyfrowych, kompetencje medialne, projektowanie i realizację serwisów internetowych oraz gier mobilnych. Drugi etap polegał już na szkoleniu praktycznym. Podczas niego prowadzący przeprowadził 15 dwugodzinnych (2 x 45 minut) zajęć dla dzieci oraz młodzieży. Po nich każdy uczestnik wiedział już, czym jest Splitshire, kto ułożył kolory na kole barw, a nawet jaka jest najpopularniejsza czcionka świata (prawidłowa odpowiedź – Helvetica). Dodatkowo każdy biorący udział w szkoleniu otrzymał efektowne zaświadczenie o ukończeniu kursu. Zdradzimy, iż wielu zdołało zaliczyć test na 100%! Gratulujemy!
Za udział w projekcie „Sieć na kulturę w podregionie krakowskim” Fundacja Wspierania Zrównoważonego Rozwoju przekazała naszej Bibliotece sześć nowych laptopów. Ze względu na obecną sytuację epidemiologiczną i wytyczne z nią związane dodatkowe laptopy niewątpliwie poprawią jakość i komfort korzystania z czytelni przez naszych użytkowników. Planujemy, że otrzymany sprzęt umożliwi zorganizowanie zajęć dla osób starszych, dzieci i młodzieży w zakresie kompetencji cyfrowych. W dzisiejszych czasach umiejętności te są w końcu nieodzownym elementem rzeczywistości.
Żegnamy Jerzego Malatyńskiego
29 stycznia 2022 r. zmarł autor książek ilustrujących dawne oblicze Miechowa, społecznik i propagator wiedzy historycznej o naszym regionie.
Potrafił zatrzymać piękno w kadrze
Procesja Bożego Ciała na miechowskim rynku przy udziale austriackich żołnierzy w roku 1916, stare urokliwe uliczki Janowa Dolnego, Klasztor Bożogrobców, który w XIX wieku był kwaterą dla wojska rosyjskiego…
To tylko nieliczne z wielu wspaniałych fotografii, widokówek dokumentujących dzieje naszego miasta i jego okolic, które w swej książce „Miechów na dawnych pocztówkach”( i jej późniejszym wznowieniu) przedstawił Jerzy Malatyński.
Niezwykły Człowiek, który potrafił zatrzymać piękno naszego miasta, ożywić tchnienie przeszłości i zabrać nas w fascynującą podróż przez minione dzieje. Z ogromnym żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana Jerzego w dniu 29 stycznia 2022 roku. Zarówno On, jak i Jego bliscy odznaczyli się wieloma zasługami dla naszego regionu.
Odkrywając świat i ludzi, czyli nasze spotkania w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki dla Dorosłych w roku 2021
Dlaczego Islandczycy wierzą w elfy, a norweskie swetry z reniferami cieszą się taką popularnością? Czy z przemijaniem można się pogodzić? Ile warto zapłacić za sławę i uznanie tłumów? Te i podobne pytania nurtowały nas podczas naszych literackich wojaży...
Spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki dla Dorosłych uwzględniały tematycznie zainteresowania i preferencje ich uczestników dotyczące wybranych kręgów literatury. Za jeden z naszych priorytetowych celów obraliśmy sobie udowodnienie, że literatura jest nie tylko ożywczym wytchnieniem dla naszego umysłu, ale też może stać się inspiracją i motywacją – kluczem na drodze własnej samorealizacji.
Książka bowiem staje się obecnie nie tylko przedmiotem, ale i podmiotem - przyjacielem w trudnych czasach, gdzie już uległy zatarciu dawne relacje między ludźmi, a wspólna lektura i dyskusja o niej stanowi ponowny pomost w nawiązywaniu relacji z drugim człowiekiem oraz okazję do rozwoju swojej osobowości.
